Echte verhalen gezocht!

In het kader van mijn opleiding maatschappelijk werk ben ik opzoek naar mensen die geconfronteerd werden met een verslaving of sporadisch gebruik. Dit kan dan zowel uit persoonlijke als professionele en contextuele (binnen je gezin/familie) ervaring zijn. Het is niet van belang of je nog werkt aan je herstel of de eerste stap nog niet hebt genomen, ieders verhaal is welkom.

Ik weet dat iedereen die ermee geconfronteerd werd zóveel meer is dan enkel en alleen die stempel die je soms krijgt en net daarom wil ik jullie graag leren kennen! De reden hiervoor is dat ik wil werken rond sociale uitsluiting en kijken naar dit onderwerp vanuit een ander perspectief dan enkel het individueel schuldmodel. Mijn vraag is hoe kunnen we iets betekenen voor mensen die het nodig hebben als erover praten zelfs al moeilijk is in de maatschappij van vandaag?

Als we allemaal eens goed nadenken, dan is onze maatschappij best verslaafd… Denk maar bv. eens aan die handtas, die je wil kopen. De chocolade die je niet kan laten of gewoon de gewoonte om nét iets te veel na te denken. Toch is het taboe op de ene verslaving een stuk groter dan op andere. Wat is hierin het verschil en wie bepaald deze grens?

Het uiteindelijke resultaat zal waarschijnlijk een boekje worden. In eerste instantie zal ik je verhaal enkel ter publicatie voor mijn project binnen Thomas Moore gebruiken. Indien dit ooit andere doelen zal dienen dan wordt dit natuurlijk eerst besproken met iedereen die deelneemt. De inbreng van iedereen deelnemer wordt geapprecieerd en élke stem telt!

Ben jij of ken jij iemand die me hiermee wil en kan helpen? Bel me, schrijf me, laat me iets weten!

Veel liefs, Ellen 0468/17 15 43 of r0781474@student.thomasmore.be PS. Delen mag