Een brief aan mijn verslaving

Hallo, mijn kleine monster,

Ik weet dat je nog steeds in mij zit, dat je daar de rest van mijn leven zult blijven. Je bent een klein vlammetje dat op een vulkaan lijkt als je gevoed wordt met negatieve energie. Ik wil je niet meer voeden. Ik weet dat ik een beter en gelukkiger leven zonder jou kan hebben.

Toen ik je voor het eerst ontmoette, wist ik niet dat je al in me zat. Toen voelde je je goed omdat ik het avontuur in mijn puberteit leuk vond, we rookten in het geheim sigaretten omdat ik dit niet mocht van mijn ouders. Ik stal pakjes sigaretten in de supermarkt en toen ik mocht roken, ging ik door, niet meer met het stelen, dat was verkeerd. Overal deed ik het; thuis, op school en wanneer ik uitging in de kroeg of op andere plaatsen. Je stelde me nog meer substanties voor; een stof die bitter smaakte .. maar hoe meer ik gebruikte, hoe beter de smaak werd. Soms kreeg ik meer zelfvertrouwen van, lachte ik mee… maar te veel drinken was niet goed, het maakte me iemand die ik niet wilde zijn en 's morgens had ik hoofdpijn, gaf ik over en zou ik me vreselijk voelen. Die substantie is nog steeds in mijn leven alsook ook het roken, ik twijfel er een tijdje aan om met beide te stoppen.

Toen ik 18 jaar oud was raakte ik een paar maanden geobsedeerd door speelautomaten, je probeerde me onder controle te krijgen, ik weet dat geen enkele toverstaf me kon helpen met niet tegen mijn ouders te liegen me geld te laten uitgeven dat ik verdiend heb met hard werken. Maar na een tijdje begreep ik dat dit niet mijn ding was en veranderde je tactiek en na 2 jaar creëerde je een andere vorm van gokken, kaartenspelen voor geld op de middelbare school en in mijn militaire dienst. Ik vond je leuk omdat ik niet meer geïnteresseerd was in school en het leger was verplicht, dus ik heb daar het beste van gemaakt. Na een paar jaar werken in fabrieken en huizen wilde ik iets anders in mijn leven. Ik wilde mijn intelligentie ontwikkelen en begon te werken in de boekhouding en toen kwam je in mijn leven in een andere vorm. In mijn jeugd en tot dan toe wilde ik geen zachte of harddrugs gebruiken, maar ik begon cannabis te gebruiken. In het begin was je als een vriend, ik had goede tijden met je. Je gaf me een gevoel dat ik nog nooit eerder had gehad. Toen ik me alleen in mijn appartement voelde, was jij er voor mij, kreeg ik rust, maar ik wist niet dat je een spelletje met mij aan het spelen was.

Na een tijdje ontmoette ik Miranda en begon ik een relatie met haar. Nu weet ik dat je ook jaloers was, dus je begon je te bemoeien, ik was in de war, dacht dat ik je onder controle had, maar het was andersom en ik verloor haar, ik maakte het uit met haar. Ondanks dat je me pijn deed, had ik je nodig om mijn dag te analyseren toen ik een paar jaar bij mijn ouders woonde. Ik ontwikkelde me in mijn werk en kreeg een baan als hoofd administratie, ik dacht dat ik toen een goede balans had met mijn werk en sociale leven.

Ik verhuisde naar een klein huisje in een klein dorp maar je vond me daar en je had allerlei excuses om weer mijn vriend te zijn. Nadat mijn tweede vriendin Miranda de relatie had beëindigd, was jij er om me te troosten. Maar ik begon me te realiseren dat je mijn vriend niet meer was en ik ging op zoek naar hulp. Zelfs daar was ik niet veilig voor je, we begonnen ruzie te maken met elkaar. Ik had moeite om me op mijn werk te concentreren en ook in mijn sociale leven had ik problemen. Soms had ik je onder controle, toen ik naar mijn neef in Amerika ging en verschillende keren op vakantie ging, wat voelde ik me daar gelukkig en vond ik een nieuwe vriend, fotografie. Je had zoveel redenen om mijn vriend te zijn maar ik was bijna klaar met jou. Ik leerde dat je een geestelijke ziekte was en ik was vastbesloten om meer over je te weten te komen, maar je maakte gebruik van de voordelen van de ziekte van mijn moeder. Ik stelde me open voor mensen die over je vertelden maar je bleef bij me, ik leende geld van mijn vader en stal ook geld van hem, gewoon om je tevreden te stellen, voor mij was het klaar.

Ik heb actie ondernomen en was blij dat ik naar Portugal kon gaan om van je af te komen. In Villa Ramadas probeerde je me te pakken te krijgen, ik was sterk omdat ik mijn kring medestaanders en therapeuten had. Ik leerde steeds meer over strategieën om je te verslaan. Ik krijg ook hulp omdat ik weet dat je altijd stiekem zult blijven rondlopen. Ik wil mezelf zijn en ik geloof in mijn positieve innerlijke stem, ik wil een gelukkig leven en ik beslis wie de leiding heeft. Ik weet dat ik me van je bewust moet zijn omdat je vooral negatieve energie hebt en me zult proberen te beheersen. Het is tijd voor mij, de enthousiaste, zorgzame, behulpzame Carl met veel meer positieve kwaliteiten!

Hoofdstuk 2 betreft de rest van de tijd in Portugal en nadat ik terug was uit Portugal en de rest van mijn herstel.

Mijn volgende opdracht in Villa Ramadas, was om een dankbaarheidsbrief aan moeder te schrijven, het was emotioneel om die brief te schrijven, je was om me heen, maar ik was te sterk. Ik kon het verlies van mijn moeder meer accepteren, zelfs als het pijn doet. Ik leerde meer over verslaving en sociale vaardigheden. Zelfs toen ik een blessure kreeg, bleef ik gemotiveerd en begon ik te groeien, ook al kreeg ik met veel pijn te maken. Ik begon meer te weten te komen over liefde en liefde voor mezelf, omdat ik brieven moest schrijven. Mijn moeder was weer bij me toen ik de brief aan mijn medefellows en therapeuten vertelde. Het schrijven en de positieve feedback gaven me meer vertrouwen en ik kon weer groeien.

Aan het einde van de behandeling moest ik naar het ziekenhuis voor een operatie en ik had minder tijd om aan mijn terugvalpreventieplan te werken. Dat vond je leuk omdat ik niet klaar was om je in het echt onder ogen te komen. Je begon mijn geest weer te manipuleren toen ik thuiskwam en ik was te koppig om suggesties aan te nemen en om hulp te vragen. Ik had problemen na het gestructureerde leven in revalidatie en nu moest ik het in mijn eentje doen dacht ik…. Ik begon mezelf te isoleren en praatte niet over wat er echt in mijn hoofd omging. Je begon me weer onder controle te krijgen en het duurde niet lang voordat ik het weer gebruikte. Ik schaamde me en voelde me teleurgesteld dat ik weer gebruikte en liet me weer door jou controleren.

Ik had geluk dat ik nazorg had, ze gaven me advies om ergens anders heen te gaan en daar weer verder te gaan met mijn herstel. Ik kon weer aan je ontsnappen en bij de tweede behandeling leerde ik wat meer over je en begon ik meer strategieën te ontwikkelen om je te controleren, zelfs als je probeerde te blijven. Ik begon naar NA-bijeenkomsten te gaan en in het begin was het overweldigend voor me, mensen namen je mee en ik herkende verhalen die mensen in een groep vertelden. Ik was nog steeds bang om te delen en nieuwe mensen te ontmoeten, maar ik bleef teruggaan naar de bijeenkomsten, mensen geven me hoop en spraken over een Hogere Macht, een andere ? Niet alleen mijn moeder. Je werd bang en had moeite om me onder controle te houden, zelfs als je me op vele manieren probeerde te manipuleren. Ik was me meer en meer bewust van hoe je probeerde terug te komen in mijn leven. Maar ik wist toen, toen ik je een vinger gaf, dat je mijn leven misschien voor altijd overnam. Ik werd sterker en begon te delen na de suggesties die ik kreeg en begon ze te gebruiken in plaats van ze aan jou te geven. Ik vroeg meer om hulp en het werd makkelijker. Ik ga steeds vaker naar meetings en dat beviel je niet omdat ik een band had met mensen die hetzelfde probleem met jou hadden.

Mijn Hogere Macht is er voor mij en niet voor jou, je zult proberen me weer alleen te krijgen en meer schulden te maken. Ik weet dat ik machteloos tegen je sta in mijn leven, maar ik geef me over aan mijn Hogere Macht, ik heb je niet meer nodig. Het begin van mijn herstel was moeilijk, maar het werken aan de 12 stappen die mij inzichten geven over mij en hoe je probeert en zal proberen mij steeds weer te manipuleren. Nieuwe helpende gedachten zullen me helpen om te herstellen en samen met mijn sponsor en mijn fellows kan ik meer spiritueel groeien en dat voelt goed. En zelfs ik heb zwakke momenten met negatieve energie, je zal proberen me te overtuigen om je terug te nemen in mijn leven. Nee, ik zal luisteren naar mijn Hogere Macht en me laten leiden in een nieuw, beter leven.

En ik krijg een steeds meer een beter leven, ik vertel mensen over jou en wat je kunt bereiken als je mensen kunt controleren en ze alcohol en drugs kunt laten gebruiken. Mensen lijden nog steeds onder je, je bent voor mij de duivel en de meeste mensen willen je niet in hun leven, ik zal aan andere mensen vertellen welke schade je in iemands leven kunt aanrichten, zelfs de dood is een optie. Geen leugens meer vertellen en kwetsbaar durven zijn is beter voor mij en voor iedereen, zodat je geen kans hebt om terug te komen en een klootzak te zijn. Ik vertel nu mijn verhaal op scholen, vertel over jou en hoe je kunt overleven in mensen. Door kwetsbaar te zijn en te vertellen wat er in iemands hoofd omgaat, heb je minder macht.

Ik stel me open en ik raad iedereen aan om nog steeds op je te letten, want je kunt stiekem zijn, maar in het licht ben je er niet, alleen in het donker zal je er zijn. Dus ik zal meer vertellen wat er aan de hand is en wanneer je me probeert te manipuleren. Ik kan het niet de hele tijd zien, maar ik ben niet meer zo bang en leer nog steeds. Vandaag zal ik je verslaan en de volgende dag zal ik zien wat je me brengt, ik vraag mijn Hogere Macht om begeleiding en laat me niet meer leiden door jou! Ik ben niet meer alleen en dat geeft me vertrouwen! Ik zal je de kracht niet meer geven. En de mensen die je in de hand hebt, kunnen herstellen, maar ze zullen moeten weten welke schade je kunt aanrichten en niet alleen het plezier zien. Ze moeten bereid zijn om jou en hunzelf onder ogen te komen.

Je zult in de wereld blijven, maar met mensen die hetzelfde over je denken als ik, kunnen we je minder ruimte geven om te groeien. Je hebt een manipulerende negatieve invloed op de mensen...