Hoe schilderen mij helpt

Ik ben 10 jaar geleden voor het eerst opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en met psychoses gediagnosticeerd. Tot op heden heb ik nog wel eens last van opborrelende psychoses die dan wel met de nodige medicatie onderdrukt worden, maar toch nog af en toe de kop op steken en dan voel ik me even machteloos. Schilderen is voor mij een manier die me helpt de controle over mezelf te behouden. Want, wie ben ik? Ben ik schilder? Ben ik wandelaar? Ben ik de man die in het park of thuis even zijn gitaar neemt en er wat willekeurige deuntjes op speelt. Of de toka (djembe) bespeel wat ik aanzienlijk beter kan dan gitaar en samen met kameraden mee aan een jam sessie doe. Ik ben niet de junk, ik ben niet de gek of psychoot, ik ben niet de dief.... Ben ik dan muzikant nee, ik zie mezelf als kunstenaar net zoals ik vind dat iedereen dat is op zijn eigen manier en iedereen wel talent heeft. Vaste routines vinden in het leven en die hanteren zijn essentieel tot herstel. Toen ik voor de eerste maal in opname was 10 jaar geleden begon ik met schilderen eerst als therapie en later als hobby en ben er tot de dag van vandaag nog niet mee gestopt maar ook niet elke dag of maand mee bezig. Ik kan er mezelf even in kwijt dwalend in mijn fantasie. En wanneer ik dan klaar ben met een schilderij en het gevoel heb dit is af, kan het zijn dat ik dan de volgende dag/dagen vind dat het niet zo is. Omgekeerd juist hetzelfde vind ik van mijn werk; 'dit is het niet, het is niet wat ik zocht', ik zet het dan opzij, laat het staan en wacht op wat komt... vaak een heel ander gevoel, namelijk bevredigend, het is af denk ik dan. Soms zet ik het gewoon op zijn kop en vind ik het al beter. Schilderen of creatief bezig zyn is niet het enige wat mij helpt. Ik ben clean van de drugs en alcohol en ervaar minder chaos in men hoofd ik ben zelfs terug in staat om rustig een boek te lezen. Mijn laatste opname heeft me geleerd hoe belangrijk sport is een gezonde geest in een gezond lichaam zeggen ze wel, maar het is waar ook. Tijdens die opname deed ik 2 keer per week 1 u power-training en ging ik 2 maal 1 km zwemmen per week. Na die opname 2 jaar geleden ben ik te voet naar Santiago de Compostella gewandeld vertrekkende vanuit Parijs met als hoofddoel mijn gedachten te zuiveren en terug een plekje in de maatschappij te veroveren. Ik besef goed wat voor belang sporten heeft in men leven' ik kan men gedachten opzij zetten, ik kan kiezen om op te geven of door te zetten, maar vooral dat volhouden de troef is. Ik vind nu voldoening in al wat ik doe.... Soms schrijf ik een stukje filosofie of teken ik iets, zet ik een tattoo, maak een liedje met zang, ben een dag langer clean, speel djembé en jam mee met een liedje op de radio, lees elke dag een beetje en elke maand een boek, zwem een kilometer, loop een uurtje in de morgen... of maak een schilderijtje.... ik erken de waarde in mijn handelen. Mijn blijvende tocht naar herstel.