Het verhaal van een bezorgde en hopeloze papa

Ik ben een man van inmiddels 50 (nooit gedacht dat ik het zou halen😔). Mijn verslavingsleven begon op mijn 12e levensjaar(ik zal mij beperken tot de verslavingen want anders zit ik hier morgen nog). Het begon met jointjes op de middelbare school...coffeeshop in en uit en school...ach niet zo belangrijk. Op m'n 14e een zgn vriend die mij voorstelde aan heroïne en cocaïne want ach ..dat kon toch niet zoveel kwaad.

Nou moet je wel weten dat ik ook nog ADHD in het kwadraat heb dus ben je voor verslavingen al heel erg gevoelig ( daar ben ik inmiddels al op een hele harde manier achter gekomen). Op je 16e al verslaafd zijn aan heroïne en cocaïne is geen sinecure...ik kreeg van mijn moeder de keuze...of naar het poortje in Groningen (jeugdgevangenis) of weer een beetje normaal gaan doen...de keuze was toen niet moeilijk!

Gelukkig geslaagd voor mijn VWO dus daarna een keus maken wat te doen met je toekomst. Ff gewerkt tot m'n 18e en toen moest ik in dienst. Aangemeld voor het korps mariniers en aangenomen.

Wat mij mij nog steeds achtervolgd is de uitzending naar kosovo... misschien jullie wel bekend wat daar allemaal gebeurt is(de honden lusten er geen brood van!!) Ga niet in op details want dat MAG ik eenvoudigweg niet! Ik ben na drie jaar gediagnosticeerd met PTSS...-

Na 3 jaar uit de marine ontslagen met een prachtige oprotpremie en een medaille...

Thuisgekomen was ik niet meer dezelfde...sterker nog.. Ben nooit meer dezelfde geworden!!

Nu terug naar de verslavingen:

Ik ben in de horeca gaan werken...foute beslissing!! Ik heb 5 jaar in Engeland gewoond...alles geprobeerd... van crack tot heroïne en alles wat je erbij kunt verzinnen. Ik heb écht alles geprobeerd om overal af te komen. Terug in Nederland heb ik mezelf aangemeld voor therapie. (Ik hou het een beetje kort want er is zoveel meer gebeurt!)

Laten we zeggen dat ik van de crack, heroïne en cocaïne met een ijzeren wil vanaf gekomen ben. Dat is al een hele overwinning !!!!

Nu het volgende: ik heb 13 jaar geleden besloten om mijn leven om te gooien. Ik dacht...ik heb al mijn rijbewijzen...ik wordt touringcarchauffeur.

De beste beslissing die ik ooit gemaakt heb!

Dat is jaren goed gegaan en ja...ik heb zelfs het allerliefste kind op deze aardbodem (zie profiel) gekregen...maar toen!!!

Door mijn ADHD kon ik niet van de verslavende middelen afblijven!! Dat werd dus alcohol.

Daar heb ik nog steeds heel veel moeite mee...tis niet gering hoor...6 halve liters a 12 procent per dag!! Ik heb ook hier hulp voor gevraagd.

Ik ben inmiddels mijn baan kwijt en ook al veroordeeld voor rijden onder invloed!

Ook is mijn relatie voorbij maar gelukkig zie ik mijn kind nog iedere week.

Ik ben aangemeld voor een 1 of andere EMDR therapie die terug gaat in de tijd vanwege mijn PTSS.

Ik zie wel wat daarvan terechtkomt. Ik krijg nu Baclofen om wat rustiger te worden en niet zoveel te drinken!!