Ik koos voor mijn kindje

Ik ben toekomstige mama van een meisje.

Ik kom uit een heftige relatie : mijn ex kon niet achter mijn job staan, die me gelukkig maakte. Steeds moest ik hem volgen, doen waar hij zin in had en mijn noden verdwenen op alle gebieden op de achtergrond. Toen ik meer en meer huilend aankwam op mijn werk besefte ik dat ik stappen moest ondernemen. Ik probeerde weg te gaan maar hij is een narcist en alles was zo intens. Hij zei me : ‘je komt wel terug/je kan niet zonder mij’, dat ga je dan ook geloven…

Na lang twijfelen heb ik mijn eigen huis gezocht. Na deze destructieve relatie kreeg ik een nieuwe relatie. Deze jongen leek me lief en onschuldig. Ik was 2 weken met hem, hij wou per se online zetten dat we een relatie hadden, iedereen mocht het weten.

Mijn ex probeerde me te waarschuwen, maar dat geloof je natuurlijk niet van je ex. Maar ik dacht, ik heb nu iemand die me respecteert, die me graag ziet en die een toekomst met me gaat opbouwen. Hij had al een kindje en ik wou erg graag moeder worden. Of we nu bij elkaar bleven of niet, we konden toch ook samen als vrienden een kindje opvoeden dacht ik..

We leerden elkaar kennen via Tinder, we hadden erg leuk contact en het was heel gezellig. Hij vertelde mij dat hij artiest was, een drummer in een band. Hij tatoeëerde en was zelfstandige meubelmaker. Ik was heel erg nieuwsgierig en ben tot daar gereden omdat hij me zo aansprak. We gebruikte samen 3mmx, dat kan je in de smartshop halen, een witte poeder voor je planten. Maar het voelt als XTC als je het neemt of als je het snuift eerder als coke. Hij had dit in huis, ik kende dit helemaal niet. We waren heel de nacht wakker en hadden een heel mooie connectie. Ook zonder drugs, tenminste dat dacht ik.

Hij nam ook Seroquel en moest zijn dag starten met Lorazepam, dan weet je dat het iemand het wel moeilijk heeft. Ik zei dat ik dit wel heftig vond, ik vroeg of hij niet in therapie moest zijn samen met deze medicatie.

Hij kreeg dit volgens hem omdat zijn broer jong overleden is en hij had al 7 jaar geen contact met zijn ouders en dat maakte dat hij zo zwaar aan de medicatie zat. Zijn ouders vonden zijn broer altijd de beste en hij leefde in zijn schaduw.

Om de week had hij zijn zoontje van 7, ook wij hadden een goede connectie.

Zijn zoontje kreeg dan met kerst cadeautjes van zijn ouders, dat verhaal leek niet te kloppen want eerder vertelde hijzelf geen contact had met zijn ouders.

Hij zat nu even krap bij kas, ik nam hem mee op vakantie en deed zijn boodschappen want hij had nog facturen openstaan bij klanten. Voor de vakantie ging hij nooit werken, maar hij had altijd een verhaal ‘hij zat op dat geld te wachten’ Op reis gingen er belletjes rinkelen, hij had zijn medicatie mee, maar geen drugs.

Op vakantie was hij echt depressief en lag hij heel de dag te huilen, maar na 3 dagen kwam hij toch uit bed. Ik vroeg of dit aan de drugs lag, maar hij zei :knee nee, ik ben gewoon ziek van het ontspannen. We waren maar 5 dagen op vakantie. Hierna hadden we afgesproken om even geen drugs te doen na onze vakantie, ik voelde dat hij moeilijk zijn grenzen kon bewaken…

Aan het einde van de maand zei hij dat hij naar zijn loods ging, met mijn auto.

Toen had hij plots 800 euro contant om zijn rekeningen af te betalen.

Ik vond dat echt een beetje raar, 800 euro is exact het bedrag van een bijstandsuitkering. Je houdt van iemand en gaat ervan uit dat ze je geen leugens vertellen.. We waren bezig met kijken voor een huis want wilde wel werken aan samenwonen.

Ik wou een leven starten in Portugal, want mijn ouders gingen naar daar verhuizen. Hij en zijn zoontje zouden wel meegaan naar Portugal.

Ineens was zijn vader ook heel aanwezig in zijn leven, die haalde hem plots op bij mij. Ook dat was weer eens schrikken. Toen kwam ik erachter kwam dat ik zwanger was zaten we aan de drugs en hadden we gedronken.

Natuurlijk was ik even heel stil, er waren momenten dat ik aan hem twijfelde.

Ik twijfelde ook aan mezelf natuurlijk want ik voelde mezelf een slechte moeder. Hij reageerde : ‘ohnee, je gaat het laten weghalen” dit omdat hij zo graag een kind wou...

Hij was best lief en verzorgend. Hij ging nu wel vaker werken maar ik betaalde alles. 3 weken later was het tijd voor de eerste echo, ik wou liever geen drugs in huis en stoppen met gebruik. Ik vroeg aan hem ook om het niet altijd in huis hebben. Ik wou zeker niet zwanger zijn en gebruiken. Hij zei ‘nee, natuurlijk gebruik ik en drink ik niet meer’.

Hij zei dat hij een slaapziekte had, hij tekende heel de nacht en zat op de bank. We leefde zo langs elkaar af.

Ik zag veel trekjes : raar gedrag, slapeloosheid, ... Ik vroeg of hij gebruikte. Hij zei : ik kan niet slapen want ik vind het spannend dat het kind komt.

We gingen naar een feestje en ik stond hem toe om iets te gebruiken. Hij gebruikte toen zo veel dat hij niet ging slapen op zondag. En op donderdag kon hij pas zijn slaapmedicatie halen, hij kreeg afkick verschijnselen.

Hij stond amper op zijn benen, begon te trillen, ….. Ik schrok heel erg dat dit zo sterk was, hij stak het op zijn medicijnen, hij kon de dag niet starten zonder. Ik wou ook wel dat hij wat zou afbouwen, tegen dat ons kindje er kwam. Woensdag was ik aan het werk, ik kreeg heel rare appjes, een beetje wartaal. Ik vroeg of hij toch had gebruikt, ik deed heel begripvol maar toch zei hij dat hij niet had gebruikt. Toen ik thuiskwam lag er een cd met een snuifbuis op de tafel. Ik confronteerde hem met zijn leugens, ik werd zo boos. Ik voelde me zo belogen..

Ik gooide een deken naar hem toe, ik stortte helemaal in, ik heb de hele nacht liggen huilen. Hij was zo van de kaart dat niet meer kon praten. Hij bleek ook helemaal verlamd te zijn, zijn benen stonden vol met brandwonden van het slepen naar de wc. De volgende morgen deed alles het weer, ik stuurde hem naar de dokter voor zijn medicatie. Hij trilde nog helemaal, hij nam een seroquel en hij kreeg stuiptrekkingen.

Hij was de hele tijd met zijn telefoon bezig, de telefoon ging over. Ik dacht dat zijn moeder belde, die was ineens in zijn leven, ook heel raar.

Ik zag dat het niet zijn moeder was, maar een andere vrouw. In zijn berichten zag ik veel geflirt, hij stuurde foto’s etc. Was hij zijn volgende slachtoffer aan het zoeken omdat ik hem doorhad? Maar ondertussen was hij helemaal out van de drugs, ik was wel boos maar ik heb hem laten slapen. Na 3 uur maakte ik hem wakker, hij kwam slecht uit zijn woorden maar toch ben ik het gesprek aangegaan, ik was zwanger van hem..

Die nacht heb ik hem bij me thuis laten slapen, op de zetel, ik zou die nacht nadenken. We zouden dat weekend de eerste echo hebben.

Hij was helemaal aan het ijlen van zijn medicijnen, hij dacht dat hij in een hotel was en vroeg ‘doen ze hier ook aan roomservice’ en deed alsof hij pilletjes in een bakjes was aan het doen. Ik was erg bang. Hij had de oven aangezet, hij dacht dat hij broodjes was aan het maken.

Hij zei : dat heb jij gedaan, jij wil doen alsof ik gek ben.

Ik wou hem naar huis brengen, dit was niet veilig voor mij en voor mijn kind.

Met heel veel pijn en moeite kreeg ik hem in de auto.

Hij was best agressief.

Hij zei dat er was ingebroken in zijn huis, achteraf kwam ik erachter dat hij zijn ruit zelf had ingeslagen. Zijn zoontje zou dat weekend bij hem komen, ik wou dat kind het niet aandoen dat die in zo’n huis moest slapen ; overal rommel, ingeslagen ruit, …

Ik heb hen met 2 samen in mijn bed laten slapen maar na dat weekend heb ik ook gevraagd om 1 week tijd voor mezelf te krijgen vanwege mijn onveilig gevoel, zijn leugens over drugs en vrouwen.

Hij zei : nooit meer drugs en drank en de medicijnen zal ik afbouwen.

Ik geloofde het opnieuw.

Maar heel de nacht kwam hij weer niet naar bed, ik stond eerder op en in zijn tas zat niets anders dan drugs. Ik zei niets, ik wou hem wel het recht geven om zijn kindje voor de eerste keer te zien. Hij was heel emotioneel maar ik dacht alleen maar ‘jij vuile leugenaar, hoe ga ik dit ooit doen’.

Dat weekend was ik vrij maar ik zei dat ik naar mijn werk ging. Ik zei : ik wil dat je alle spullen pakt, want ik weet dat je liegt, zo wil ik niet verder.

Dat is de voorlaatste keer dat ik hem heb gezien. Hij bleef nog 3 dagen in mijn huis, at alles op.

Toen ik aankwam had hij zelfs de afwas niet gedaan. Maar hij was weg.

Na 2 weken wou hij terugkomen, maar ik wou dat hij naar een afkickcentrum ging. Hij belde me om te zeggen dat hij uit zijn huis werd gezet : ‘blijkbaar heb ik nooit huur betaald’ Hij had geen vrienden en zei dat iedereen hem liet vallen, maar hij heeft iedereen opgelicht. Hij had nog een vriend, die had me zelfs proberen te waarschuwen. De leugens komen nu uit : de slechte relatie met zijn ouders blijkt niet slecht te zijn ,hij heeft nooit gewerkt, …

Zijn vriend wou hem helpen en vertelde sommige dingen tegen zijn ouders, maar hij vertelde over zijn vriend dat hij aids had en jonge jongetjes drogeerde om hem terug te pakken.

Ik ben de 5de vrouw die dit met hem meemaakt, hij blijkt nog een dochter te hebben. Ik heb nog veel vragen over hoe hij in het leven van mijn kind zou kunnen betrokken worden. Ik ga zijn ouders ontmoeten, want dat is het recht van mijn dochter. Hij belt elke week, hij wil betrokken zijn bij de baby en hij snapt niet dat ik hem dit ontneem. Maar ik kies nu voor mezelf en de baby.